Παιδιά

Παθήσεις Παιδιών

• Κύφωση

Είναι η υπερβολική κυρτότητα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Εμφανίζεται συνηθέστερα σε αγόρια ηλικίας 12 – 16 ετών. Η αιτία εμφάνισης παραμένει άγνωστη. Έχει ως αποτέλεσμα τη σφηνοειδή παραμόρφωση των σπονδύλων και η πάθηση διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Ως θεραπεία συνίσταται κινησιοθεραπεία, αλλαγή θέσης ύπνου και σε περιπτώσεις που η κυρτότητα είναι μεγαλύτερη των 40º, συνίσταται η χρήση κηδεμόνα συνήθως για 12 μήνες.

• Σπονδυλολίσθηση

Είναι η μετατόπιση της σπονδυλικής στήλης πάνω σε ένα σπόνδυλο συνήθως στον Ο5 και σπανιότερα στον Ο4 ή Ο3. Σε νεαρές ηλικίες παρουσιάζεται μία λυτική μορφή. Η ολίσθηση αυξάνεται σε παιδιά ηλικίας 10-15 ετών και με το πέρας των χρόνων συνήθως παραμένει στάσιμη ή επιδεινώνεται ελάχιστα. Ο θεράπον ιατρός θα αποφασίσει ανάλογα με τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού, ποια θεραπευτική αγωγή θα ακολουθηθεί.

Είτε συντηρητική σε ήπιες μορφές σπονδυλολίσθησης (αδυνάτισμα, νάρθηκας, ασκήσεις), είτε χειρουργική σε περιπτώσεις σπονδυλολίσθησης 2ου ή 3ου βαθμού, επίμονης οσφυαλγίας ή νευρολογικής σημειολογίας.

• Σκολίωση

Είναι η πλάγια και στροφική απόκλιση μιας σειράς σπονδύλων από τη μέση ανατομική θέση του φυσιολογικού σπονδυλικού άξονα. Χαρακτηριστικά της είναι:

1. η έντονα λοξή πλάτη (±)
2. ασυμμετρία μαστών και ώμων
3. πλευρικός ήβος (θωρακικά κυρτώματα)
4. ασυμμετρία λεκάνης
5. χαρακτηριστική δερματική πτυχή

Ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού η συντηρητική θεραπεία που συνίσταται περιλαμβάνει τη χρήση κηδεμόνων και φυσικοθεραπεία.

• Σπονδυλόλυση

Είναι η λύση της συνέχειας του οστού μεταξύ άνω και κάτω αρθρικής απόφυσης του σπονδυλικού τόξου. Εμφανίζεται συνηθέστερα ως αποτέλεσμα κατάγματος, ισχυρού τραυματισμού ή κληρονομικής προδιάθεσης. Ο θεράπον ιατρός θα αποφασίσει ανάλογα με τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού, ποια θεραπευτική αγωγή θα ακολουθηθεί που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συντηρητική.

• Οξεία Παροδική Υμενίτιδα

Είναι η πιο συχνή αιτία επώδυνου ισχίου σε παιδιά κάτω των 10 ετών. Εμφανίζεται συνηθέστερα σε αγόρια σε αναλογία 3:1. Τα συμπτώματα της είναι η χωλότητα στη βάδιση και άλγος στο γόνατο. Η θεραπεία που συνίσταται είναι ξεκούραση-κλινοστατισμός επί 7-20 ημέρες.

• Ραιβόκρανο

Χαρακτηρίζεται η ακούσια σύσπαση μυών της περιοχής του αυχένα, η οποία έχει ως αποτέλεσμα σημαντικό περιορισμό στις κινήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ενώ το κεφάλι βρίσκεται σε αφύσικη θέση. Συνήθη συμπτώματα είναι οξύς πόνος και κακουχία, ανώμαλη στάση της κεφαλής και μειωμένη λειτουργικότητα της περιοχής. Στα νεογέννητα η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί πολύ με φυσικοθεραπεία. Σε μεγαλύτερα παιδιά η χρήση παυσίπονων, η εφαρμογή θερμότητας τοπικά, μαλάξεις και η χρήση κολάρου μπορεί να βοηθήσουν να λυθεί τελικά ο σπασμός.

• Εσωτερική Στροφή Ποδιών

Είναι η αυξημένη πρόσθια στροφή του αυχένα του μηριαίου. Εμφανίζεται συνηθέστερα στα κορίτσια σε αναλογία 2:1 και γίνεται αντιληπτό κατά τη βάδιση. Μέχρι την ηλικία των 8 ετών παρουσιάζεται μία σταδιακή βελτίωση.

• Συγγενές Εξάρθρημα Ισχίου

Είναι η διαταραχή στην ανάπτυξη της άρθρωσης του ισχίου. Είναι αποτέλεσμα οικογενής εμφάνισης (γονίδιο), εμφανίζεται συνηθέστερα σε κορίτσια και το 1/3 των περιπτώσεων είναι αμφοτερόπλευρο. Στα βρέφη παρουσιάζεται ασυμμετρία στις πτυχές του μωρού, περιορισμός στην απαγωγή των μηρών και βράγχυνση σκέλους (φαινομενική). Σε μεγαλύτερες ηλικίες παρουσιάζεται κατά τη βάδιση χωλότητα σε μονόπλευρο εξάρθρημα, βάδισμα πάπιας σε αμφοτερόπλευρο και λόρδωση σε αμφοτερόπλευρο. Η διάγνωση της πάθησης γίνεται είτε με ακτινογραφία μετά τον 4ο μήνα ζωής του παιδιού, είτε με υπερηχογράφημα ισχίων.

• Αποφυσίτιδα Κνημιαίου Κυρτώματος

Οφείλεται σε επαναλαμβανόμενους τραυματισμούς από βίαιες έλξεις που ασκούνται πάνω στο κνημιαίο κύρτωμα από τον επιγονατιδικό τένοντα που καταφύεται εκεί. Παρουσιάζεται σε παιδιά ηλικίας 10-14 ετών συνήθως αγόρια. Υπάρχει πόνος στην περιοχή περιφερικά της επιγονατίδας που συνοδεύεται ορισμένες φορές από χωλότητα. Αν τα τοπικά ενοχήματα είναι έντονα εφαρμόζεται γύψινος κύλινδρος για ένα με ενάμιση μήνα με το γόνατο σε έκταση. Σε ελαφρότερες περιπτώσεις γίνεται ελαστική επίδεση του γόνατος και συνιστάται το περπάτημα με τεντωμένο το γόνατο για 3-4 εβδομάδες.

• Πλατυποδία ή Βλαισοπατυποδία

Είναι η ελάττωση του ύψους ή και η εξάλειψη της ποδικής καμάρας. Φυσιολογικά η ποδική καμάρα αναπτύσσεται μετά από τους 12-18 μήνες έως τα 5-6 χρόνια. Είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο στα βρέφη και διορθώνεται από μόνη της ενώ το παιδί μεγαλώνει. Οφείλεται στο παχύ στρώμα υποδόριου λίπους που υπάρχει στη βρεφική ηλικία. Ένα παιδί με πλατυποδία έχει την ίδια αθλητική ικανότητα με τα άλλα παιδιά. Η θεραπεία που ακολουθείται εξαρτάται από τη σοβαρότητα του περιστατικού. Σε περίπτωση χαλαρής πλατυποδίας δε συνίσταται θεραπεία. Σε περιπτώσεις δύσκαμπτης πλατυποδίας συνίσταται χειρουργική θεραπεία.