Η Οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), επίσης γνωστή ως εκφυλιστική αρθρίτιδα ή εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων είναι μια ομάδα μηχανικών ανωμαλιών που συνεπάγονται υποβάθμιση της αρθρώσεως, συμπεριλαμβανομένων του αρθρικού χόνδρου και υποχόνδριου οστού.
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις, ευαισθησία, δυσκαμψία, κλείδωμα, και μερικές φορές μία διάχυση υγρού στην περιοχή της άρθρωσης. Μια ποικιλία αιτιών-κληρονομικά, αναπτυξιακά, μεταβολικά και μηχανικά- μπορεί να κινήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν σε απώλεια του χόνδρου. Η θεραπεία γενικά περιλαμβάνει ένα συνδυασμό άσκησης, τροποποίηση του τρόπου ζωής και αναλγητικά. Αν ο πόνος γίνεται εξουθενωτικός, η αρθροπλαστική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας.
Το φύλο (οι γυναίκες), η ηλικία, η παχυσαρκία, ο τρόπος ζωής, οι έντονες αθλητικές δραστηριότητες, η βαριά επαγγελματική απασχόληση αποτελούν γνωστούς προδιαθετικούς παράγοντες, ενώ σημαντικό ρόλο παίζουν και γενετικοί παράγοντες. Πάντως, τα αίτια της εκφυλιστικής αρθρίτιδας δεν είναι ακόμα γνωστά.
Συμπτώματα και Διάγνωση
Τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας είναι:
- Ο Πόνος στην άρθρωση που πάσχει. Στα πρώτα στάδια εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση και έντονη δραστηριότητα, κρατά μερικές εβδομάδες και υποχωρεί με ξεκούραση και απλά αναλγητικά φάρμακα. Σε προχωρημένα όμως στάδια ο πόνος γίνεται μόνιμος με κάθε κίνηση της άρθρωσης και υπάρχει ακόμα και στην ανάπαυση.
- Η Δυσκαμψία, η δυσκολία δηλαδή στις πρώτες κινήσεις της άρθρωσης, όταν αυτή είχε μείνει για κάποιο διάστημα ακίνητη. Η δυσκαμψία αυτή στην αρχή είναι ήπια και υποχωρεί μετά από λίγα λεπτά, αλλά προοδευτικά γίνεται έντονη, μόνιμη και τελικά η άρθρωση χάνει την πλήρη κινητικότητα της.
- Η χωλότητα και η δυσκολία στις μετακινήσεις είναι τα βασικά συμπτώματα όταν η αρθρίτιδα έχει προσβάλει αρθρώσεις των κάτω άκρων.
- Η Διόγκωση και η Παραμόρφωση της άρθρωσης είναι επίσης εκδηλώσεις προχωρημένης οστεοαρθρίτιδας.
Με όλα αυτά τα συμπτώματα, τελικά η άρθρωση γίνεται δυσλειτουργική, ο ασθενής αποφεύγει να την χρησιμοποιεί και αυτό έχει σαν πρόσθετη συνέπεια την ατροφία των μυών που βρίσκονται κοντά στην άρθρωση που πάσχει.
Για την διάγνωση και παρακολούθηση της οστεοαρθρίτιδας το ιστορικό και οι απλές ακτινογραφίες επαρκούν και μόνο σε ειδικές περιπτώσεις χρειάζεται να γίνει αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική. Παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλλαγή των καθημερινών δραστηριοτήτων, φυσικοθεραπείες και ενδαρθικές εγχύσεις ουσιών που ομαλοποιούν το μεταβολισμό της άρθρωσης, ανακουφίζουν τον ασθενή και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου. Όταν όμως ο πόνος προκαλεί αναπηρία τον ασθενή και δεν υπάρχει ανταπόκριση στα παρακάτω θεραπευτικά μέτρα τότε η χειρουργική θεραπεία αποτελεί τη μόνη θεραπευτική διέξοδο.