Οστεονέκρωση ισχίου είναι μία διαταραχή της αιμάτωσης του υποχόνδριου οστού που έχει ως αποτέλεσμα την καθίζηση του, την αποδιοργάνωση της άρθρωσης και την ανάπτυξη έως και οστεοαρθρίτιδας του ισχίου στα τελευταία στάδια. Τα αίτια εμφάνισης ποικίλουν (τραυματισμοί, λήψη κορτικοστεροειδών, κατάχρηση αλκοόλ, δυσλιπιδαιμία κ.α) αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα αίτια είναι αδιευκρίνιστα.
Τα συμπτώματα της πάθησης είναι πόνος στη βουβωνική χώρα που προοδευτικά επιδεινώνεται έχοντας ως αποτέλεσμα των περιορισμό των δραστηριοτήτων του ασθενούς. Επιπλέον, στα τελευταία στάδια της πάθησης, ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.
Προκειμένου να διαγνωσθεί η πάθηση απαιτείται μαγνητική τομογραφία. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της τομογραφίας αλλά και την κλινική εικόνα του ασθενούς, ο ιατρός θα κρίνει ποια είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ως θεραπευτική μέθοδος προτείνεται το χειρουργική προσέγγιση η οποίο διαφέρει ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο ασθενής (είτε αποσυμπίεση της μηριαίας κεφαλής με τοποθέτηση ήλων τανταλίου, η χρήση αγγειούμενου μοσχεύματος και οστεοτομίες στα πρώιμα στάδια, είτε ολική αρθροπλαστική ισχίου στα τελευταία στάδια.
Οστεοχονδρομάτωση
Είναι μία πάθηση του αρθρικού υμένα η οποία προσβάλλει όλες τις αρθρώσεις και κατά την οποία τα κύτταρα του αρθρικού υμένα μεταπλάθονται σε κύτταρα που παράγουν χόνδρο. Ως αποτέλεσμα αυτού, δημιουργούνται χόνδρινα ελεύθερα σώματα στην άρθρωση. Ο θεράπον ιατρός θα κρίνει ανάλογα με τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού, ποια θεραπεία ενδείκνυται. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων συνίσταται η αρθροσκοπική αφαίρεση τους. Το Σύνδρομο Πρόσκρουσης ισχίου είναι αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του αυχένα του μηριαίου στο πρόσθιο χείλος της κοτύλης όταν το ισχίο έρχεται σε θέση κάμψης και εσωτερικής στροφής. Ως αποτέλεσμα αυτής της πρόσκρουσης προκαλείται βλάβη στον επιχείλιο χόνδρο της κοτύλης με συνέπεια την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Η πάθηση αυτή εμφανίζεται με πόνο στη βουβωνική χώρα του ασθενούς ιδιαίτερα έπειτα από παρατεταμένο κάθισμα.
Προκειμένου να διαγνωσθεί ο ασθενής απαιτείται ακτινολογικός έλεγχος και αξονική τομογραφία.
Η θεραπεία που συνίσταται εξαρτάται από τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού. Σε ορισμένες περιπτώσεις συνίσταται συντηρητική θεραπεία και σε άλλες χειρουργική (αρθροσκοπική παρέμβαση). Εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα ισχίου οφείλεται στη φθορά του χόνδρου και μπορεί να είναι εκφυλιστικής, ρευματικής, τραυματικής αιτιολογίας ή ακόμη και απότοκος συγγενούς δυσπλασίας του ισχίου. Στα αρχικά στάδια εμφανίζεται στους ασθενείς ως πόνος ο οποίος σταδιακά επιδεινώνεται. Στα τελευταία στάδια οδηγεί σε δυσκαμψία του ασθενούς, σε περιορισμό κινητικότητας της άρθρωσης και σε σύγκαμψη του ισχίου. Προκειμένου να διαγνωσθεί ο ασθενής απαιτείται ακτινολογικός έλεγχος λεκάνης – ισχίων. Η θεραπεία που συνίσταται εξαρτάται από τη σοβαρότητα του κάθε περιστατικού. Στα αρχικά στάδια της πάθησης συνίσταται συντηρητική θεραπεία (αντιφλεγμονώδης αγωγή, τροποποιητικά της νόσου σκευάσματα), ενώ σε προχωρημένα στάδια συνίσταται ολική αρθροπλαστική.
Η χειρουργική διάνοιξη κρίνεται απαραίτητη όταν παρουσιάζεται σύνδρομο πίεσης του κερκιδικού νεύρου.